آرشیف

در سرزمین مغضوب
گلی بی رحمانه پرپر می شود
روح بلند با آسانی می میرد
آرزوی پسربچه ای
و آرمان های ناشکفته دوشیزه ای
در سایه ظلم و غفلت از فرصت ها
تباه می شوند
***
در سرزمین مغضوب
ستاره ها زیر ابر می خوابند
تا سراسیمگی باغ های ویران شده را با چشمان پویای شان دیگر نبینند
و مهتاب در لایه های افسردگی ها نهان می شود
تا گریه های شب هنگام یتیمان را بعد از این دگر نشنود
***
در سرزمین مغضوب
همه دارند هوای مملو از درد و بی بند و باری انسانی را
ناخودآگاه تنفس می کنند
و اکثر فقط می خورند و می خوابند
بیخبر از اینکه
هر نفسی تنیده به آرزوهای خواب آلود شان
ضایعه لحظه هایست
در لابلای تشنج بی درمان دوران
***
04-20-2016